wtorek, 26 lutego 2013

Podróż do... Osaki część 2

W tym poście zapoznam was z muzeami osakijskimi.

Zamek Osaka, pierwotnie zwany Ozakajō. Jest to jeden z najbardziej znanych zamków w całej Japonii. Odegrał ważną rolę w zjednoczeniu kraju w XVI wieku.
Główna wieża Zamku Oska jest położona na kwadratowym placu o powierzchni około 1 kilometra kwadratowego. Jest zbudowana na podniesionych platformach wspieranych przez strome ściany z ciętej skały, przy użyciu techniki zwanej Burdock Piling (pale łopianowe?). Z każdej ze ścian można zobaczyć fosę. Główny budynek zamku posiada 5 pięter na zewnątrz i 8 pięter w środku. Został zbudowany na wysokiej kamiennej podmurówce. Zabieg ten miał na celu chronić jego mieszkańców przed atakami obcych.
Na terenie zamku, którego powierzchnia obejmuje około 60.000 metrów kwadratowych znajduje się 13 budowli, które zostały przez rząd japoński określone jako Ważne Kulturowo Aktywy. Należą do nich m.in.: Brama Ote-mon, Brama Sakura-mon, Wieża
Ichiban-Yagura, Wieża Inui-Yagura, Wieża Rokuban-Yagura, Wieża Sengan, Wieża Tamon, Studnia Kinmeisui, Szopa Kinzo i Prochownia Enshogura.

W 1583 roku Toyotomi Hideyoshi rozpoczął budowę od strony świątyni Ikkō-ikki należącej do Ishiyamy Hongan-ji. Podstawowy plan był wzorowany zamku Azuchi, głównej siedziby Oda. Toyotomi chciał zbudować zamek identyczny jak Azuchi, ale jego zamek w każdym calu przewyższał zamek rodziny Oda. W planie była 5 piętrowa wieża główna z 3 kondygnacjami podziemnymi opleciona złotymi liśćmi, po to by zaimponować zwiedzającym. W 1597 budowa została zakończona. W tym samym roku Hideyoshi zmarł. Zamek został przekazany jego synowi, Toyotomi Hideyori.
Zimą 1614 roku Zamek zaatakował Tokugawa, począwszy oblężenia Osaki. Choć siła Toyotomi była mniejsza, udało im się odeprzeć Tokugawa i ochronić zewnętrzne ściany zamkowe.
W 1615 roku Tokugawa znów zaatakował Zamek Osaka, jednak tym razem skutecznie udało mu się posiadłość zdobyć (niszcząc jej sporą część), a całą rodzinę Toyotomi zabić.
W 1620 roku Tokugawa Hidetada zabrał się za odbudowę Zamku. Zbudował między innymi nową podwyższoną wieżę główną. Ściany Zamku zbudowane w 1620 roku zachowały się do dziś, a zbudowane są z głazów granitowych. W 1660 r. piorun uderzył w prochownię, nastąpiła eksplozja i Zamek stanął w ogniu. W 1665 r. kolejny piorun zniszczył główną wieżę. Zamek odnowiono dopiero w 1843 roku. W 1868 Zamek Osaka został przekazany w ręce lojalistów przeciwnych cesarskiej administracji wojskowej. Znaczna część Zamku została spalona w czasie konfliktów wokół restauracji Meiji. Potem pod rządem Meiji Zamek Osaka stał się częścią Osaka Hohei Kosho. Była w nim wytwarzana broń palna dla szybko rozwijającej się armii japońskiej.
W 1928 została odnowiona główna wieża.
W czasie II wojny światowej Zamek był jedną z największych zbrojowni wojskowych, zatrudniano tam 60.000 pracowników. W czasie nalotów 14 sierpnia 1945 roku wierza główna została uszkodzona, zniszczone zostało również 90% Zamku.
W 1995 roku zatwierdzono plan rekonstrukcji Zamku. A w 1997 zakończono odbudowę. Zamek został odbudowany na planie oryginału (z wyjątkiem wind). Obecnie mieści się tam muzeum historyczne.


Osakijskie Muzeum Praw Człowieka znajduje się w Naniwa-ku, w południowym okręgu miasta Osaka.
Jako pierwsze powszechne muzeum praw człowieka w Japonii, w centrum swoich stałych eksponatów posiada historię walki przeciwko dyskryminacji narodowych mniejszości grup etnicznych.
Istnieją także eksponaty poświęcone kwestii dyskryminacji kobiet, homoseksualistów, biseksualistów i transwestytów, fizycznie zakwestionowane i ocalałe z bombardowania Hiroszimy i Nagasaki (Hibakusha).
Pierwotnie muzeum zostało otwarte w grudniu 1985 roku w celu udokumentowania historii Osakijskiego Ruchu Praw Człowieka. Ponownie otwarte w grudniu 1995 roku jako Osaka Jinken Hakubutsu-kan (Muzeum Praw Człowieka).




Muzeum Sztuki Fujita.
Jest jedną największych prywatnych kolekcji w regionie Kansai. Kolekcja została zebrana przez Fujita Denzaburō i jego potomków. Została ona umieszczona w magazynie w domu rodzinnym w Osace.
Muzeum zostało otwarte dla zwiedzających w 1954 roku, mieści się w nim kolekcja chińskiej i japońskiej kaligrafii, malarstwa, rzeźby, ceramiki, tekstyliów, kowalstwa, i japońskie obiekty ceremonii herbacianej.
Muzeum posiada w swoich zbiorach japońskie malowidła m.in. z XIII i XIV wieku takie jak Murasaki Shikibu Diary Emaki (skarb narodowy) oraz obrazy z XVI wieku zwane Rakan namalowane przez Takuma Eiga.
Sekcja ceramiki japońskiej, głównie tej do ceremonii herbacianych, jest bardzo zróżnicowana. Obejmuje miseczki do herbaty autorstwa Chōjirō i Nonomura Ninsei jak i kwadratowe naczynia wykonane przez Kōrin i Kenzan.


Muzeum Transportu Nowoczesnego jest zbiorowym muzeum West Japan Railway Company (JR West) w Osace. Zostało otwarte w 1962 roku. Znajduje się obok dworca Bentencho.
Kolekcja muzeum obejmuje parowozy, lokomotywy spalinowe, prototyp pociągu lewitującego magnetycznie (ktoś mnie poprawi jeśli źle myślę), i oryginalny silnik Messerschmitt Me 163.  


Narodowe Muzeum Sztuki (国立 国际 美术馆 Kokuritsu Kokusai Bijutsukan) jest podziemnym muzeum ulokowanym na wyspie Nakanoshima położonej między rzekami Dōjima i Tosabori, około pięciu minut na zachód od dworca kolejowego Higobashi w centralnej Osace.
Oficjalną japońską nazwę muzeum tłumaczy się jako „Narodowe Muzeum Sztuki Międzynarodowej”. Muzeum jest również znane pod angielskim akronimem NMAO.
Muzeum zostało zaprojektowane przez architekta Arata Isozaki jako Galeria Art. Expo, w 1977 przekształcona w Narodowe Muzeum Sztuki, ale z powodu złego stanu budynku i braku miejsca na nowe eksponaty muzeum zostało w 2004 roku tymczasowo zamknięte i przeniesione na Nakanoshima.
Większość dzieł sztuki w kolekcji pochodzi z okresu powojennego. Do wyjątków przedwojennych należą prace Paula Cézanne'a, Pablo Picasso, Maxa Ernsta, Tsuguharu Foujita i Yasuo Kuniyoshi.
Obecne muzeum zostało zaprojektowane przez Césara Pelli i jest ono samo w sobie architektonicznym dziełem sztuki. Większość obiektów muzealnych znajduje się pod ziemią.


Osakijskie Centrum Sztuki Współczesnej (大阪 府立 現代 美術 センター Ōsaka furitsu Gendai Bijutsu Senta) jest galerią sztuki administrowaną przez prefekturę Osaka.
Centrum rozpoczęło działalność w 1974 jako Osaka Fumin Gyararī (大阪 府民 ギャラリー).
W 1980 roku nazwa centrum została zmieniona (i jest używana do dziś) z okazji przeniesienia się Kita-ku z Dōjima do Nakanoshima. W 2000 roku centrum zostało przeniesione do Chūō-ku.
Centrum ma swoją stałą kolekcję, ale odbywają się w nim również różne wystawy.
 


Osakijskie Międzynarodowe Centrum Pokoju (大阪 国際 平和 センター Ōsaka-Kokusai-Heiwa-sentaa) znane jest także jako Peace Osaka (ピース おおさか Piisu-Osaka). Muzeum to powstało w sierpniu 1981. W tym muzeum znajdziemy przede wszystkim eksponaty dotyczące zniszczenia Osaki w czasie II wojny światowej oraz ekspozycje dotyczące innych wojen, jak i te dotyczące pokoju.
Znajdują się tam między innymi eksponaty dotyczące roli Japonii w II wś, jej inwazji na Chiny, Koreę i Południową Azję tak samo jak eksponaty dotyczące KL Auschwitz. Muzeum to posiada również rzeczy odnoszące się do współczesnego świata, w tym replikę Zegara Zagłady.
 


Osakijskie Muzeum Morza (なにわ の 海 の 時空 館 Naniwa no Umi no Jikūkan) zostało otwarte przez burmistrza Osaki 14 lipca 2000 roku. Muzeum zostało zaprojektowane przez architekta Paula Andreu. Muzeum zostało zbudowane w Zatoce Osaka. Jako centralny fragment muzeum postawiono replikę statku handlowego z epoki Edo.
Celem muzeum jest pokazanie, jak morza, statki i port były wykorzystywane na korzyść Osaki i ogólnego rozwoju morskiej kultury na całym świecie.
Głównym eksponatem jest replika Naniwa Maru, XVII wiecznego statku towarowego.
Na czterech piętrach wokół i pod Naniwa Maru znajduje się szereg przedmiotów i eksponatów ukazujących rozwój handlu morskiego wokół Osaki i na arenie międzynarodowej. Znajdziemy tam druki Ukiyo-e czy narzędzia potrzebne do naprawy statków.
W piwnicy znajdują się dwie sale wideo. W "The Sea Adventure Pavilion" można obejrzeć historię młodego japońskiego marynarza, który na morzu gdzie szaleją wielkie fale, napotyka piratów. A siedzenia w owej Sali poruszają się w rytmie morskich fal. "Theater of the Sea" zabiera widzów w podróż po Wenecji (wyświetlając film w 3D), fundując przy tym symulowany wiatr i zapach. W końcu symulator jachtu, daje gościom możliwość wypróbowania swoich sił w wirtualnym żeglarstwie.
 


Osakijskie Muzeum Nauki (大阪 市立 科学馆 Ōsaka Shiritsu Kagakukan) znajduje się w Naka-no-shima, Kita-ku. Zostało ulokowane pomiędzy rzekami Dōjima i Tosabori, nad podziemnym Narodowym Muzeum Sztuki. Otwarte w 1989 roku, zostało zbudowane dla uczczenia 100. rocznicy Miasta Osaka. Motywem przewodnim Muzeum jest „Wszechświat i energia”. Przed wojną istniało w Osace podobne muzeum znane pod nazwą „Osaka City Electricity Science Museum”. Było to pierwsze muzeum nauki i zarazem pierwsze planetarium w Japonii.
Stała ekspozycja muzeum mieści się na 4 piętrach i znajdują się tam głównie naukowe eksponaty interaktywne. W sumie jest tych eksponatów 200, a każde piętro to inna tematyka.
Kilka razy dziennie odbywają się naukowe pokazy na żywo.
W muzeum mieści się planetarium, które ma kopułę o promieniu 26,5 m. piątą co do wielkości na świecie. Znajduje się tam też sala projekcyjna Omnimax, gdzie wyświetlane są zdjęcia nieba.
W muzeum są przechowywane duże zasoby naukowe, m. in. 1. Planetarium Japonii (model Carla Zeissa), akcelerator Cockcrofta-Waltona czy przedwojenne elektryczne urządzenia pomiarowe.
Zbiór czasopism i książek jakie posiada muzeum (głównie o astronomii) jest najbardziej wszechstronnym w zachodniej Japonii.
Budynek naukowy muzeum jest miejscem gdzie Hideki Yukawa stworzył teorię mezonów, za którą otrzymał nagrodę Nobla.
Muzeum jest także pierwszym miejscem w Japonii gdzie były mierzone fale kosmiczne.
 


~ Tova 

1 komentarz: